...MEHDI...

واایی دیگه چیزی به ذهنم نمیرسه ....!!

مردن به از زندگی کردن بود 

خدا خوابه به گمون اون مجبوره پاشه واسه یه روز لجنی بارم رو به راه شه

کت کهنه رو برداشت کفشارو پوشید یه نگا به ساعت رو صفحه گوشی

که دیر شد و باز کسری حقوق

و گم شد لای این خیابون شلوغ

شلوغی خیابان مسئلی بیش نبود

تشویش ذهن اون بیش از شلوغی خیابان بود 

ذهنش درگیر بود درگیر هرچیز و کس ندانست که کجاست 

کجا رفت از میان شلوغی ها خیابان