-тαяα-

من چجور آدمی هستم؟

_{آن که به رنگ سرخ ایمان دارد                                                                                                                                                                                                                         دلداده و عاشق است تا جان دارد}

من چجور آدمی هستم؟

هميشه سعي كردم دل كسي رو نشكنم اما به خودم كه نگاه ميكنم تيكه تيكه ام ?

سعي كردم كسي رو تو غم هاش تنها نزارم اما هيچ كس نفهميد من كي ناراحتم ?

سعي كردم با همه مهربون باشم اما بعضيا فكر كردن من احمقم ?

هميشه خطاي ديگران و بخشيدم فكر كردم متوجه اشتباهاتشون نشدم ?

من چجور آدمی هستم؟

من چجور آدمی هستم؟

شاعرانه ترین شعر زمان را،

می توان،

در چشم تو دید...

یک دمی، دیدن رویت

موج عشقی است، که آتش می زند

بر قلب و وجود...

سلام فعالیتت کم شده

یک پیک عرق شرم

سلامتی بیدارهای شهر

یک پیک عرق شرم

سلامتی بیدارهای شهر

سلام فعالیتت کم شده

دیگر وقت آن نیست

که بدانیم چه کسی

جهان را آفریده است

باید دید چه کسانی به

خراب کردن آن مشغولند!

در زمستان گرمم از گرمای تو                         در بهاران شادم از آوای تو

فصل گرما گرمیش از قلب من                       در خزان برگم و می میرم به پیش پای تو

کاش فصل پنجمی در راه بود                              کاش نامش فصل وصل ماه بود

کاش برگ برگ درختان خزان                             برگ ریزان زرد و سرخ و نغمه خوان

                                  می سرودند این نوا با بخت تو

مغرور باش
به هر كسى محل نزار 
زمين خوردى؟
از كسى كمك نخوا !
خودت پا شو...
احترام خودتو حفظ كن
عين لا....یا با هر كس بى ارزشى عشقم نگو
خود خواه و مغرور باش 
تو به كسى نياز ندارى 

بد نگاه کنم تو چشات

صد نفر میان تو گاردت

گیرم که باخته ام ... !

اما کسی جرات ندارد به من دست بزند ...یا از صفحه بازی بیرونم بیاندازد ...

شوخی نیست .. من شاه شطرنجم ! 

تخریب میکنم آنچه را که نمیتوانم باب میلم بسازم ...

آرزو طلب نمیکنم ؛ آرزو می سازم ...

لزومی ندارد من همانی باشم که تو فکر میکنی ، من همانی ام که حتی فکرش را نمیتوانی بکنی ...

لبخند میزنم و او فکر می کند برنده است ، هرگز نمی فهمد با هر کسی رقابت نمیکنم ...

زانو نمیزنم .. حتی اگر سقف آسمان کوتاه تر از قد من باشد ...

زانو نمیزنم حتی اگر تمام مردم دنیا روی زانو هایشان راه بروند ...

آری من اینم ...

_{سلام بعد مدت ها آن شدید} 

_خوبید؟

_{سلام بعد مدت ها آن شدید} 

_خوبید؟

سلام

کجایی

رفیقام عربده کشیدن مهراب ولش کن

      مادرم جیغ میزد داد میزد مهرابو بگیرید
              شالشو میپیچید روی زخم های رو دستام

                       منو نفرین کرد میگفت الهی بمیری

                              کل شهرُ گشتم تا پیداش کنم

                                       همون کسی رو که یه روز جدامون کرد زوری
                                                تیزی رو گذاشتم روی شاهرگ گردنش

                                                         گفتم بی ناموس کجا با بانوی من بودی

( بانو با افتخار ؛ مهرابِ خسته صدا ... )

هی داره دل میبره با طرز نگاش...

          قربون خنده هاش ...

                   آتیشم میزنه وقتی اسممو میگه یواش ...

                            الهی بشم فداش ...

                                      جونمو میدم براش ...

 T 

هر وقت میخوایم یه کاری بکنیم به سه چیز فکر کنیم :

نفس خودمون

خدای خودمون 

و آینده ی خودمون

روزی پیامبر اکرم (ص) از کنار قبرستانی گذر می کرد ؛ صدای آه و ناله ای توجه ایشان را به خود جلب کرد !

پیامبر پیش رفت ، متوجه شد صدا از داخل قبری است ، دعایی خواند و به اذن خداوند قبر شکافته شد و صاحب قبر بالا آمد.

پیامبر دید که صاحب قبر که مرد جوانی است در آتش سوزان ، میسوزد ؛ از وی پرسید دین تو چیست که این چنین گرفتار عذاب شده ای ؟

مرد پاسخ داد : ای رسول خدا من پیرو خودتان هستم و دینم اسلام است ! پیامبر تعجب کرد و گفت اگر پیرو منی چگونه این چنین در عذابی ؟! آیا ترک نماز کرده بودی ؟

مرد پاسخ داد : خیر مولای من ، پشت سر خودتان نمازم را اقامه میکردم 

پس از چند سوال و جواب ، پیامبر متوجه شد مادر او از وی ناراضی است ؛ بنابراین فردی را به دنبال علی (ع) و فاطمه(س) و حسن (ع) و حسین (ع) فرستاد 

حضرت علی و خانواده شان همراه با پیامبر به درب خانه مادر مرد رفتند . پیامبر فرمود ای زن ، دوست ندارم امت من این چنین عذاب بکشند ، پسرت را بر من ببخش 

اما پیرزن رو به آسمان کرد و گفت : خدایا به حرمت رسولت عذاب پسرم را بیشتر کن ..

حضرت علی و حضرت فاطمه و امام حسن (علیهم السلام) یک به یک پیش رفتند اما هر بار پیرزن دعای عذاب بیشتر برای پسرش را میکرد !

تا اینکه امام حسین (ع) که کودکی بیش نبود درخواست کرد که خود از مادر مرد درخواست کند ؛ با موافقت امیر المومنین پیش رفت و رو به مادر مرد جوان گفت : مادر من بسیار مهربان است تو هم مادر هستی پس حتما مهربان هستی 

پسرت را بر من ببخش ؛ اما زن دست هایش را رو به آسمان کرد تا تقاضای عذاب بیشتر کند که ناگهان به اذن خدا آسمان هفتم جلوی چشمان پیرزن ظاهر شد که فرشتگان دست به سینه از پیرزن خواهش میکردند :

( ای زن ! مبادا دل حسینمان را بشکنی ، پسرت را ببخش ... )

اینگونه بود که مادر ، پسرش را بخشید و او از بند عذاب رها شد 

امیدوارم لذت برده باشید ؛ ایام مبارک رو بهتون تبریک میگم همچنین ولادت با سعادت امام حسین (ع) و امام سجاد (ع)

هر وقت با خودت بودی فکر نکن کسی نیست و تنهایی چون خدا هست.

ﺩﻟﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺖ،،،

ﺣﺮﻓﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻥ،،،

ﺩﻧﯿﺎﯾﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﺩ ﺷﺪ،،،

ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﺮﺩﮔﯽ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﮐﻪ ﮐــﺮﺩﯼ،،،

ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺪﻧﺖ  ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ

ﺟﺰ ﺧﻮﺩﺕﺗﻤﻨﺎ ﻧﮑﻦ،،،

ﮐﻪ ﺑﺲ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﯾﻦ ﺣﻮﺍﻟﯽ...